Echte clubliefde bestaat nog
Daniel Plugboer promoveert met Sporting S naar vierde klasse
(Foto's: Vincent de Vries/RM).
SCHERMERHORN – Spelers die al meer dan vijftien jaar en langer bij een voetbalvereniging spelen, mag best uniek genoemd worden. Sporting S is zo’n club waar spelers die niet van de ene naar de andere club hoppen. Honkvast en zo ontstaat door de loop der jaren een echte vriendengroep. Echte clubliefde bestaat nog.
Daniel Plugboer (23) uit Schermerhorn is zo’n speler en is al vanaf zijn zesde lid van Sporting S, dat vorige week zondag van de vijfde naar de vierde klas promoveerde. ‘’Het was een bijzonder lastige wedstrijd. Onze tegenstander ALC uit Abbekerk moest winnen om niet te degraderen en wij moesten winnen om te promoveren. Dus winnen was voor beide teams het uitgangspunt.’’
Twee uur voor de wedstrijd. Trainer/coach Milton Macnack begint aan de wedstrijdbespreking en noemt de namen van de spelers op. Dan ontbreekt de naam van Daniel. ‘’Dat was even een teleurstelling. Je wilt altijd spelen en helemaal in een wedstrijd waar veel van af hangt. Maar onze trainer had een tactisch plan en daar paste ik even niet in.’’ Daniel Plugboer staat, als hij speelt, op de linksback positie, ondanks dat hij geen linkspoot is. ‘’De wedstrijd begon erg nerveus. Er werd ook niet gescoord in de eerste helft. Na de rust ging de ploeg los en door een treffer van Nick van Saase, in de vijfde minuut, leek de ban gebroken. We kregen nog een strafschop die werd benut door Thomas Konijn en de strijd leek gestreden. ALC kwam terug door een strafschop, met nog een kwartier te gaan. Even zag het er somber uit toen Nick van Saase zijn tweede gele kaart kreeg en met rood kon vertrekken. In de slotminuten wist Patrick Jonk de zege veilig te stellen en kon na het laatste fluitsignaal het feest beginnen.’’ Spelers werden door de honderden supporters toegejuicht, vuurwerk afgestoken en de bierpomp maakte overuren.
Daniel Plugboer werd op zeer jonge leeftijd al lid van Sporting S. ‘’Ik wilde graag voetballen en de keuze voor Sporting S was eenvoudig: het is de enige voetbalvereniging in ons dorp. En het aardige is dat een groot aantal spelers van toen nog steeds samen spelen. Zowel in het eerste als tweede. Door de loop der jaren is zo de vriendengroep ontstaan. Af en toe stopt er wel iemand. Dit seizoen speelde Rick van Dongen en Frank den Burg hun laatste wedstrijd, maar we krijgen versterking van Frank Konijn. We hebben een redelijke jonge selectie, ambitieus en gaan iedere wedstrijd in om te winnen. We hebben een spannende competitie achter de rug. De kans op het kampioenschap was aanwezig, maar uiteindelijk eindigde we op de tweede plaats achter kampioen Eendracht uit Amsterdam.’’
Daniel Plugboer speelt al zeventien jaar bij Sporting S. Nadat hij alle jeugdelftallen heeft doorlopen kwam hij op zijn zeventiende in de selectie. In het begin wedstrijden in het tweede, maar als snel bleek dat de linkspoot meer in zijn mars had en werd definitief opgenomen in het eerste elftal. ‘’Ik heb al eerder een promotie meegemaakt, maar het seizoen daarna degradeerde we weer. Voor het komende seizoen gaan we er allemaal voor om in ieder geval ons te handhaven, maar liever nog een plek in de middenmoot of misschien een periodetitel pakken. Nogmaals de ambitie is aanwezig en we gaan er allemaal voor. We trainen twee keer in de week en dat gaat er af en toe fanatiek aan toe.’’ Naast het veldvoetbal heeft Daniel een aantal seizoenen ook in de zaal gespeeld, maar dat was op een gegeven moment niet meer te combineren met zijn werkzaamheden.
De promotie moest natuurlijk uitbundig worden gevierd. Eerst bij Sporting S en later naar de kroeg. De meeste ‘dronken droppies’ hadden de volgende dag al vrij genomen en dat was maar goed ook. ‘’We kunnen terugkijken op een fantastisch seizoen. Slechts twee wedstrijden verloren, meer dan honderd doelpunten gescoord en nu de promotie naar de vierde klasse.’’ Van de honderd doelpunten nam Stijn Ruijgrok er 23 voor zijn rekening.